In 1988 werd het door Wiegerinck ontworpen Ziekenhuis St Jansdal opgeleverd. En ruim 30 jaar later werken we nog altijd prettig samen. Onze langdurige relatie met het ziekenhuis is niet zozeer gebaseerd op architectuur, als wel op structurele, logistieke en functionele vraagstukken en oplossingen. Al vanaf het begin hebben we veranderingen in de zorg, patiëntbehoeften en technologie altijd kunnen opvangen binnen de bestaande structuur van het ziekenhuis. Kortom, het oorspronkelijke masterplan voor het Ziekenhuis St Jansdal bewijst zich na al die tijd nog steeds.
De basisstructuur van het ziekenhuis is een centraal gedeelte (entree met hal en liften) met vleugels in vier richtingen – een vleugel met de hotfloor, een beddenvleugel, een facilitaire een poliklinische vleugel. Deze structuur gaf logisch ontsluitbare afdelingen. En maakte het mogelijk om het complex door de jaren heen in stand te houden en functies toe te voegen die er naadloos op aansluiten. Zoals bijvoorbeeld een centrum voor revalidatie en een parkeergarage met een ‘zorgfacade’, waar je onder meer dialyse en moeder-kindzorg vindt.
De eerste vragen kwamen medio jaren ’90, toen het mortuarium aangepast moest worden. Vanaf 2000 kwamen de grotere vragen. Hoe kunnen we de nieuwe revalidatie dagbehandeling inpassen? Waar moet de bijbehorende grote sportzaal komen? Vervolgens werd het tijd om de polikliniek uit te breiden, kwam er een nieuw OK-complex en een nieuwe entree. Er zijn altijd weer nieuwe vragen en antwoorden, maar alles konden we steeds op de juiste plek implementeren. Zonder dat andere functies in het gedrang kwamen, zonder dat enorme verbouwingen nodig waren.
In 2010 hebben we samen met de Raad van Bestuur uitgebreid stilgestaan bij de toekomst. Op basis van een analyse van de zorgontwikkelingen hebben we bekeken of het ziekenhuis zo langzamerhand niet moest gaan kiezen voor nieuwbouw. Dit heeft uiteindelijk geleid tot een masterplan tot 2025 waarin wordt uitgegaan van de handhaving van het bestaande gebouw tot 2040.